Οι κρατικές δολοφονίες συνεχίζονται, η καταστολή #δεν μένει σπίτι

Οι κρατικές δολοφονίες συνεχίζονται, η καταστολή #δεν μένει σπίτι

Στις 9 Απρίλη, νωρίς το πρωί, ξέσπασε εξέγερση στις γυναικείες φύλακες του Ελαιώνα Θηβών μετά το θάνατο της 42χρονης κρατούμενης Ατζιζέλ Ντενίρογλου. Η Ατζιζέλ παρότι ανήκε σε ευπαθή ομάδα καθώς αντιμετώπιζε καρδιολογικά προβλήματα και διαμαρτυρόταν τις τελευταίες τρείς ημέρες για έντονους πόνους στην καρδιά της, η υπηρεσία την αγνοούσε επιδεικτικά αφαιρώντας της το δικαίωμα για πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη και την μεταφορά της στο νοσοκομείο. Η Ατζιζέλ που όλο το βράδυ ζητούσε επίμονα βοήθεια ξεψύχησε κλειδωμένη μέσα στο θάλαμο της Ε΄ πτέρυγας μπροστά στα μάτια 20 συγκρατούμενών της. Οι κρατούμενες αντέδρασαν αυθόρμητα βάζοντας φωτιά σε στρώματα και ρούχα ενώ προκάλεσαν και φθορές μέσα στη φυλακή. Σε λίγες ώρες κατεύθασαν τα ΜΑΤ που προκειμένου ν’ αποτρέψουν την εξάπλωση της εξέγερσης των κρατουμένων γυναικών σε όλες τις πτέρυγες της φυλακής, τις έπνιξαν στα δακρυγόνα ενώ δε δίστασαν να τις χτυπήσουν άγρια. Σε κάποιες μάλιστα έσπασαν τα χέρια, τα πόδια και τα πλευρά, στέλνοντας πολλές από αυτές στο νοσοκομείο.Την εξέγερση και τα αίτια του θανάτου έσπευσε να αμφισβητήσει η γ.γ αντεγκληματικής πολιτικής Σ.Νικολάου, προβαίνοντας σε αναληθείς και προκλητικές δηλώσεις για τις συνθήκες κράτησης των κρατουμένων, σπεύδοντας παράλληλα να διαμηνύσει ψευδώς την λήξη της εξέγερσης, υποβαθμίζοντας την έκτασή της και δηλώνοντας ότι δεν υπήρξε επέμβαση της αστυνομίας στη φυλακή. Δεν δίστασε μάλιστα να βγάλει το δικό της πόρισμα για τα αίτια του θανάτου της κρατούμενης χωρίς πρώτα να έχει γίνει η επίσημη ιατροδικαστική εξέταση.Παρά την βίαιη καταστολή και τους ξυλοδαρμούς οι κρατούμενες αποφάσισαν να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις, κρατώντας ανοιχτή τη φυλακή κατά τις βραδινές ώρες, γεγονός που προκάλεσε την εκ νέου επίθεση των ένστολων δολοφόνων που μπούκαραν μέσα στα κελιά σέρνοντας τες και χτυπώντας τες ανελέητα (χτύπησαν ακόμα και επιληπτική κρατούμενη, που λαμβάνει ισχυρή φαρμακευτική αγωγή, με σφοδρότητα στο κεφάλι και σε όλο της το σώμα).

Απόσπασμα από την ανακοίνωση των κρατουμένων γυναικών: “…Οι κρατούμενες εξεγέρθηκαν και η εξέγερση εξαπλώθηκε σε όλη τη φυλακή. Πριν από ένα μήνα πέθανε μία άλλη κρατούμενη. Η εγκληματική αδιαφορία για τις κρατούμενες και την υγεία τους, έχει ως αποτέλεσμα, για πολλές κρατούμενες η έκτιση των ποινών τους, να καταλήγει σε θανατική καταδίκη. Την ευθύνη για το θάνατο της κρατούμενης την έχει η κυβέρνηση και το Υπουργείο. Ζητάμε, να αποφυλακιστούν άμεσα ασθενείς, μωρομάνες με τα παιδάκια τους και ηλικιωμένοι, που θεωρούνται ευπαθείς ομάδες, δηλαδή συνολικά το 1/3 των κρατουμένων. Δεν θα επιστρέψουμε στα κελιά μας, μέχρι το τέλος!”

Από χθες το πρωί έχουν ξεκινήσει οι πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον των γυναικών που αντιστάθηκαν και κινητοποιήθηκαν απέναντι στην κρατική δολοφονική αδιαφορία.Εν μέσω πανδημίας οι φυλακισμένοι και οι φυλακισμένες είναι αυτοί που βιώνουν στο πετσί τους την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων πρόληψης και προστασίας για την αντιμετώπιση του κορονοιού. Παράλληλα εντείνεται η απομόνωση τους μέσω της απαγόρευσης κάθε μορφής επισκεπτηρίου και άλλων περιοριστικών μέτρων όπως η κράτηση των γραμμάτων τους για 15 μέρες και η απαγόρευση λήψης δεμάτων. Την ίδια στιγμή οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι μπαινοβγαίνουν στη φυλακή χωρίς να τηρούν τα ελάχιστα μέτρα υγειονομικής προστασίας όπως να φοράνε γάντια και μάσκες γεγονός που τους καθιστά υπεύθυνους για μια ενδεχόμενη μετάδοση του ιού στις φυλακές.Η ταξική διαχείριση της πανδημίας είναι δεδομένη. Η απαξίωση του κράτους και των καπιταλιστών για την ανθρώπινη ζωή αποτελεί μια οριακή συνθήκη επιβίωσης για τους ανά την γη τους κολασμένους. Οι κρατικές και καπιταλιστικές δολοφονίες εν μέσω παγκόσμιας πανδημίας έρχονται να επιβεβαιώσουν τον παραπάνω ισχυρισμό. Από τον 52χρονο εργάτη στην βιομηχανική περιοχή της Σίνδου που απεβίωσε από κορωνοιό επειδή ο εργοστασιάρχης παρά τα δύο επιβεβαιωμένα κρούσματα συνέχισε να λειτουργεί την επιχείρηση του (το εργοστάσιο δεν έκλεισε ούτε μετά την ανακοίνωση του θανάτου) μέχρι την κρατούμενη που απεβίωσε εξαιτίας της αδιαφορίας του υπουργείου. Από τους δεκάδες νεκρούς μετά τις βίαιες εξεγέρσεις που ξέσπασαν στις Ιταλικές φυλακές μέχρι τους γιατρούς και τους νοσοκόμους που απεβίωσαν στην μάχη με την παγκόσμια πανδημία επειδή δεν κατείχαν τα στοιχειώδη μέσα προφύλαξης και αυτοπροστασίας.

Ένα μεγάλο κύμα εξεγέρσεων και κινητοποιήσεων που έχει ξεσπάσει τον τελευταίο καιρό έρχεται να μας υπενθυμίσει πως ο αγώνας για ελευθερία, αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια δεν μπαίνει σε καραντίνα. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη από την Ιταλία και την Ισπανία μέχρι την Κολομβία και την Ελλάδα οι κρατούμενοι/ες αντιστέκονται για να σπάσει το επιβαλλόμενο καθεστώς εξαίρεσης δικαιωμάτων και αγωνίζονται για να κρατηθούν στη ζωή απέναντι στους γδάρτες των ονείρων τους. Σε αυτή την συγκυρία οι φυλακισμένες δείχνουν τον δρόμο της κοινωνικής εξέγερσης στήνοντας οδόφραγμα στην δολοφονική πολιτική του υπουργείου που τις μετατρέπει σε θανατοποινίτισσες. Γίνονται η σπίθα για τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που θα ξεπηδήσουν το επόμενο διάστημα, αγώνες που οφείλουμε να υποστηρίξουμε με κάθε μέσο και τρόπο ώστε να συνδεθούν μεταξύ τους και να γενικευτούν μετατρέποντας την διαμαρτυρία σε εξέγερση, την κοινωνική ανυπακοή σε οργανωμένη αντίσταση. Απέναντι στην αστική δημοκρατία που φυλακίζει στα κάτεργα της όσους και όσες τολμούν να σηκώσουν ανάστημα. Απέναντι στα σύγχρονα κολαστήρια που στοιβάζουν και δολοφονούν ανθρώπινες ζωές εμείς απαντάμε: ΚΑΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

NΑ ΜΗΝ ΑΝΕΧΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΕΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΑΙΩΝΑ – ΘΗΒΑΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ

Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών